Zaterdag 4 mei kondigde zich aan als een niet al te beste dag qua weer. Was dit een voorteken?
Alhoewel, toen de autocar om 11u30 in Opglabbeek vertrok scheen de zon. Jos en Marc verwelkomden iedereen en we vertrokken richting Aarschot. We waren met 23. De autocar zat nauwelijks halfvol maar de sfeer zat er wel in.
Onderweg plensde het plaatselijk maar tijdens de dag hebben we daar niet veel last van gehad vermits we op twee locaties binnen konden zingen: in kleuterschool ‘Zonnedorp’ en in rusthuis ‘Orleanshof’.
Wij arriveerden rond halfeen en werden opgewacht aan de school door een medewerker van Volkoren Aarschot. De locatie was niet optimaal en de piano liet niet alle ingetoetste noten horen. Hugo keek bedenkelijk. Om 13u30 was het dan zover: ons eerste optreden buitenshuis met Marc en dat zonder in te zingen. Marc maakte daar geen probleem van want met het eerste liedje ‘Hans, bleib da’ raakten de stemmen voldoende gesmeerd. Zo vroeg in de namiddag waren er nog niet veel toehoorders. Marc kondigde de liedjes één voor één aan en wij gingen van start. Spijtig genoeg konden we het liedje ‘May it be’ niet zingen omdat de juiste toonaard niet op de piano kon gegeven worden. Al bij al werd het toch nog een geslaagd optreden.
Tot 16u30 konden we vrij naar andere koren gaan luisteren of hier of daar een terrasje meepikken. Er was nu wel wat meer beweging in de stad.
Om 17u00 brachten we ons tweede optreden voor een goed gevulde zaal. De akoestiek en vooral de piano deden het veel beter. Het laatste van de 7 liederen ‘Come and dance, my friend’ werd mede begeleid door Jetje op haar dwarsfluit, een mooie afsluiter. Er werd flink geapplaudisseerd.
Na onze tweede deelname aan ‘Volkoren Aarschot’ kunnen we opnieuw terugblikken op een geslaagd festival.
De autocar bracht ons daarna naar Scherpenheuvel naar restaurant ‘de Heerlyckheid’ voor het gezamenlijk avondmaal. Hierna terug richting Opglabbeek waar we rond 21u00 arriveerden en moe en voldaan mogen zeggen dat ondanks alle frustraties het een mooi evenement is geweest.
