‘EERSTE BASVIOOL’ bij Singhet Vro
1 september 2016 werd voor Harrie een onvergetelijke en vooral emotionele dag in zijn ‘prille’ bestaan. Bijna 90 jaar (hij verjaart op 5 september), uitgerekend op de eerste schooldag, werd hij door veel ere- en koorleden gevierd in zijn nog hopelijk lang leven maar vooral als zanger. Wie eveneens niet ontbrak waren 3 leden van het Mastreechter Staar, waar Harrie zijn strepen al dik verdiend had in de vorige eeuw, als zanger en als president.
Enkele koorleden hadden de zaaltjes waar gerepeteerd en gefeest werd in orde gebracht. Het moest een verrassing voor hem blijven. De binnenkort jarige Harrie wist van het hele gebeuren niets af. Dus totale verrassing was zijn deel.
Er werd uitzonderlijk om 18u30 ingezongen, om een ‘loflied’, gemaakt door onze dirigent Jan, aan te leren. Harrie zou om 19u00 samen met zijn vrouw Frida naar de repetitie komen omdat, zogezegd, Jan om 21u00 elders werd verwacht en de repetitie normaal pas om 22u00 eindigde. Een leugentje om bestwil.
Er stelde zich wel nog een ander probleem: Harrie komt gewoontegetrouw met de lift in ‘Den Ichter’ naar het repetitielokaal en zou langs de versierde zaal naast het repetitielokaal lopen. Hij zou zien dat er wat ging gebeuren en zich hierbij vragen stellen. Dus wat stelde de ondernemende baas van het Theater-Kafee voor, om een A4-tje op te hangen met ‘Lift defect’. En zo geschiedde. Dus samen met Frida langs de trappen naar boven om deze zaal te mijden.
Om 19u00 ging de zogezegde ‘officiële’ repetitie van start. Niemand liet blijken dat er nadien iets op stelten stond. Ieder koorlid had blijkbaar de lippen goed op elkaar gehouden en er was dus niets gelekt. Na de repetitie leidde Jos, de ‘organiserende’ voorzitter, stiekem de aangekomen ereleden en de Maastrichtse zangers naar de zaal waar het allemaal zou gebeuren zonder dat de repeterende zangers daar iets van merkten.
De tussenschotten werden even later geopend en de beamer met de foto’s van een ver verleden tot heden, werd aangezet. De voorzitter leidde Harrie en Frida naar de klaargezette stoelen en sprak hen toe met een klein overzicht van zijn zangcarrière en een ‘dankjewel zegging’. De voorzitter zei dat het ‘loflied’ meer inhoudelijk over hem zou vertellen dan zijn korte speech. Daarna zongen alle leden vol overgave het lied voor de kranige Harrie.
Hij was totaal verbouwereerd maar sprak, kwiek als hij nog is, de genodigden en koorleden toe met een welgemeend, ontroerend dankwoord.
Daarna kon het feest beginnen. De zangers van het Mastreechter Staar zongen de longen uit hun lijf nadat ze hem met cadeaus hadden overladen. Echt prachtige stemmen die weergalmden in héél ‘Den Ichter’.
Er werden meerdere glaasjes Cava geschonken en gedronken. De lekkere hapjes werden goed gesmaakt. De 3 zangers uit Maastricht hielden de schwung en de leute erin met nog enkele Duitstalige liederen. Er werd gezellig gekeuveld en bijgepraat. Mijnheer pastoor kwam onze jarige Harrie ook gelukwensen.
Rond 23u00 werd er opgeruimd en kon iedereen en vooral Harrie terugblikken op een geslaagde ‘fuif’. De foto’s zeggen meer dan deze woorden. Dus kijken is de boodschap.
