Zaterdagmorgen 13 februari werden enkele sterke mannen en behulpzame dames van ons koor gemobiliseerd om de zaal in den Ichter klaar te maken voor de restaurantdag. Het verliep allemaal vlotjes.
Zondagmorgen waren veel leden al vroeg op post: met als eerste natuurlijk onze voorzitter Jos, daarna de traiteur van ‘event@home’, Frida om mooie rode roosjes op de tafels te zetten, Mia die kwistig hartjes (Valentijnsdag) en rozenblaadjes op de tafels strooide, anderen die servetten plooiden en de tafels van bestek voorzagen, nog anderen smeerden broodjes voor de hongerigen die een taak hadden tijdens de restaurantdag enz… Rond 11u15 riep de voorzitter iedereen bijeen voor een laatste briefing.
Om 11u30 kwamen de eerste gasten al aan. Het zou een lange ‘werkdag’ worden. Elk meehelpend lid stond paraat en was in blijde verwachting hoe het dit jaar zou verlopen.
In het begin liep het een beetje stroef. De bediening was niet optimaal, waarschijnlijk omdat het in de keuken niet 100% verliep zoals gewenst. Maar nadat de laatste gasten ’s avonds waren vertrokken, kon iedereen, zowel de traiteur als de ‘eters’ en leden van ons koor, toch terugblikken op een meer dan geslaagde dag.
Rond 21u15 werd de zaal opgeruimd. De overgebleven leden dronken nog een afzakkertje en gingen daarna naar huis, behalve voorzitter Jos, Mia en Diane.
Maar de restaurantdag kreeg een onvoorspelbaar triest einde. Jos Wertelaers, onze plichtsbewuste schatbewaarder, stierf nog diezelfde avond in den Ichter nadat hij alle gasten nog vriendelijk bedankt had voor hun aanwezigheid. Hij had het financiële afgewerkt met de traiteur, alles netjes opgeruimd en was daarna van het toneel verdwenen. Er werd naar hem gezocht, maar jammer genoeg kon geen hulp meer baten toen hij eindelijk werd gevonden. Wij zullen je missen, beste vriend.
